زبان رسمی حوزه علمیه نجف در گذشته فارسی بود
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۵۶۸۲۲
به گزارش خبرگزاری مهر، غلامعلی حدادعادل رئیس بنیاد سعدی، در چهارمین روز نخستین اجلاس منطقهای رایزنان فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در کشورهای همسایه گفت: وقتی به نام کشورهای منطقه نظر میکنیم این نکته به خاطر خطور میکند که رایزنان فرهنگی کشورهای همسایه، نمایندگان قلمرو ایران فرهنگی هستند.
وی ادامه داد: ما یک ایران رسمی و سیاسی داریم با مرزهای جغرافیایی فعلی معین و یک ایران فرهنگی داریم که فراتر از این مرزها است و قلمرو فرهنگی ایران محسوب میشود که آثار فرهنگی ایران در این قلمرو محسوس است و از قدیم بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حدادعادل با تأکید بر اینکه واجب ترین کاری که رایزنان فرهنگی باید انجام دهند، این است که به عمق رابطه فرهنگی با کشورهای حوزه ایران فرهنگی در طول تاریخ آگاهی داشته باشند، افزود: حتماً باید توجه داشته باشید که مولانا در قونیه در یک محیط آشنا با زبان فارسی زندگی میکرد. کتاب مکتوبات او نزدیک ۱۴۰ نامههایی است که به مقامات نوشته است. سلاطین سلجوقی هم به زبان فارسی پاسخ ایشان را میدادند. این موضوع، نشان از نفوذ زبان فارسی در آسیای صغیر و منطقه آناتولی است.
رئیس بنیاد سعدی ادامه داد: حوزه علمیه نجف در گذشته، زبان رسمی اش فارسی بوده است. یعنی اگر یک هندی میخواست در آنجا درس بخواند باید فارسی یاد میگرفت.
وی یک قرینه و علامت برای ردیابی ایران فرهنگی ارائه کرد و گفت: به اسامی اماکن و شهرهای کشورهای اطراف توجه کنید. پایتخت ترکیه، آنکارا است که برگرفته از کلمه فارسی انگوریه است و این موضوع، در مکاتبات مولانا نیز آمده است. یا در کشورهای دیگر نیز همین گونه است و اسامی بسیاری از شهرها، کاملاً فارسی است. فرهنگ ایرانی بر دوش زبان فارسی در مناطق مختلف گسترش پیدا کرده است. در واقع حامل فرهنگ ایرانی، زبان فارسی است.
حدادعادل به رایزنان فرهنگی در کشورهای همسایه توصیه کرد که اهتمام بیشتری نسبت به زبان فارسی داشته باشند و ادامه داد: باید توجه داشته باشید که ما وارث یک میراث کهن هستیم. حالا که ایران پس از سالها، با وقوع انقلاب اسلامی، قوت گرفته است میتوانیم تأثیر فرهنگی را متناسب با ایران امروز تجدید کنیم. در عراق، اقبالی که به زبان فارسی هست در چهل سال پیش نبوده است و این اقبال، به دلیل تحولی است که در ایران به وجود آمده است.
وی افزود: با انقلاب اسلامی انگیزهها و موجبات تازه ای برای گسترش فرهنگی پیدا کردهایم. ایران حرف تازه ای برای گفتن پیدا کرده است. ما دنبال قدرت طلبی نیستیم بلکه به دنبال اشاعه منطقی هستیم که به انقلاب اسلامی وجاهت انسانی بخشیده است و فرهنگ ایرانی اسلامی میتواند مجدداً در عرصه بین الملل حضور پیدا کند.
رئیس بنیاد سعدی به شمار پرتعداد تحصیل کردههای جامعه المصطفی در کشور اشاره کرد و گفت: این افراد همراه با خانواده به ایران آمدهاند و زبان فارسی را آموختهاند و با فرهنگ ایران هم آشنا شدهاند. سپس به کشورهای خود برگشتهاند و زبان و فرهنگ ایرانی را در آنجا رواج دادهاند. این رویه خوشبختانه همچنان رو به تزاید است.
حدادعادل با بیان اینکه در آستانه جهش فرهنگی و تجدید حیات فرهنگی بر اساس اسلام و انقلاب اسلامی هستیم، افزود: در ایران زبان انقلاب اسلامی، زبان فارسی است علاوه بر اینکه زبان دوم عالم اسلام است. ذرهای مبالغه هم در این سخن نیست.
وی اشارهای هم به فعالیتهای بنیاد سعدی کرد و گفت: این بنیاد از دل سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی پدید آمده است. من قدیمی ترین عضو سازمان هستم و خود را جزو این خانواده می دانم. برخلاف برخی سوءتفاهمها اصولاً بنیاد سعدی برای این به وجود نیامد که سازمان فرهنگ تضعیف شود بلکه برای تقویت سازمان به وجود آمد. موضوع آموزش زبان فارسی به خارجیها یک موضوع فنی و تخصصی و ظریف و پیچیده بود که انصافاً نیاز به یک سازمان داشت برای تولید مواد و اصلاح روش. اکنون دستاورد بنیاد سعدی در اختیار سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی قرار میگیرد.
نخستین اجلاس منطقهای رایزنان فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در کشورهای همسایه، از ۱۵ تا ۲۰ مهر توسط سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به عنوان قرارگاه اقتدار فرهنگی جمهوری اسلامی ایران برگزار میشود.
کد خبر 5907915 زینب رازدشت تازکندمنبع: مهر
کلیدواژه: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی انقلاب اسلامی ایران حوزه علمیه نجف غلامعلی حدادعادل عراق مولوی سعدی کتاب و کتابخوانی معرفی کتاب طوفان الاقصی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان رژیم صهیونیستی اسرائیل فلسطین دفاع مقدس ترجمه دفاع مقدس جنگ تحمیلی جایزه ادبی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برنده نوبل ادبیات جمهوری اسلامی ایران کشورهای همسایه رایزنان فرهنگی انقلاب اسلامی سازمان فرهنگ ایران فرهنگی فرهنگ ایرانی فرهنگ ایران زبان فارسی بنیاد سعدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۵۶۸۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مرکز رصد فرهنگی کشور: ۶۵ درصد از مردم در خانه دیوان حافظ دارند
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، محمد اصغری مدیر مرکز رصد فرهنگی کشور، با اعلام این خبر گفت: به منظور تدقیق نقطهنظرات سیاستی درباره زبان و ادبیات فارسی، جدیدترین گزارش مرکز رصد فرهنگی کشور به تحلیل دادهها و گزارههای سیاستی در این حوزه اختصاص یافته است.
مدیر مرکز رصد فرهنگی کشور افزود: در گزارش "درآمدی بر سیاستگذاری زبان و ادبیات فارسی" به مساله سیاستگذاری زبانی در گستره ملی و فراملی پرداخته شده است.
اصغری گفت: این گزارش در تلاش است تا با نگاهی آسیبشناسانه به سیاستپژوهی در این عرصه بپردازد و ضمن تلاش برای اجتناب از بزرگنمایی و اسطورهپردازی، نگاهی واقعبینانه به مساله زبان داشته باشد.
وی افزود: دادهها نشان میدهد که اکثریت ایرانیان ارتباط چندانی با شعر و ادبیات فارسی ندارند و بیش از دو سوم از افراد بالای ۱۸ سال، هیچ برنامهای برای خواندن شعر و ادبیات فارسی ندارند. همچنین چیزی حدود یک سوم از مردم در تعاملات و گفتگوهای روزمره مجازی از شعر و ضربالمثل فارسی استفاده میکنند.
مدیر مرکز رصد گفت: بر اساس یافتههای یک نظرسنجی ملی، بیش از ۶۵ درصد از مردم در خانه دیوان حافظ دارند، این درحالیست که تنها ۱۴ درصد از مردم ایران شاهنامه دارند؛ این نشان از جایگاه بالاتر شعر و اندیشه حافظ در فرهنگ عمومی ایرانیان دارد.
اصغری افزود: در این گزارش رصدی، به پیشینه سیاستگذاری زبان فارسی در ایران، بازیگران و اسناد سیاستی این حوزه، تجربیات جهانی و سیاستگذاری در کشورهای دیگر، آسیبشناسی سیاستهای زبانی جمهوری اسلامی و در نهایت ارائه سرفصلهایی برای ارتقاء و اصلاح سیاستهای ملی و فراملی در حوزه زبان و ادبیات فارسی پرداخته شده است.